คิดว่า ทุกๆคน ในที่นี้คงจะเคย ขับรถกันตอนกลางคืนใช่มั้ยครับ เลยอยากให้ทุกๆคนมี แชร์เรื่อง ผะอี๋ ที่เจอๆกันหน่อย ว่าเป็นไงมั่ง ..... เรื่องของผมก่อนนะครับ มีว่า ตอนช่วง ม.3 น่ะครับ ตอนนั้นกำลังห้าวเลย เด็ก เพิ่งเข้ารุ่น ออก ฮ้อ ตอนกลางคืนทุกวัน ไปกับเพื่อนครับ ขับมอไซด์ ไป แถวๆ วัดทรงคนอง (ใครอยู่แถวๆบ้าน ผม คงจะรู้จัก แต่ก่อนหน้ากลัวมาก) เพราะบ้านเพื่อน อยู่แถวนี้ ก้อเลยจะแวะเข้าไปหา เข้าไปหา เสร็จก็ โม้กัน ไปเรื่อย จนตกดึก ประมาณ ตีสองตี สามซึ่งแถวๆนั้น มืดมากๆครับ ผมก้อเลย ขอตัวเพื่อนกลับ เพราะมันจะได้ นอนด้วย ก้อ กลับกับเพื่อนที่มาด้วยกัน ขากลับนี่สิครับ ไม่ธรรมดา เพราะ มันจะมีคล้ายๆ เป็นทาง 3 แยกนะครับ แล้วตรงกลางแยกมันจะมี เสา ปูนสีขาวๆ อยู่ ผมก้อขับมา ไฟก้อมืด เห็นไกลๆ ก็เออ เสาปูน ขับไปไกล้ๆ แม่งไม่ใช่ครับ มันเป็น คน ใส่หมวก คล้ายๆ พวก คนจีนอะครับ ชุดสี ขาวทั้งชุดตัว ผอม และสูงมาก สูงประมาณ 220-230 ได้เลย อะ ผมแทบช็อคครับ ตีวง กลับ ไม่กล้าเผชิญ หน้า ซัด หมดปลอก อ้าวใส่บ้านเพื่อน ที่ออกมาได้ ไม่ถึง 5 นาที พอถึงแล้ว ผมปีนเข้า บ้านมันเลยครับ ไม่ต้องรอให้มันเปิด รั้ว ภาพยังติดตาอยู่เลย เจ้าที่หรืออะไรไม่รู้ แต่หน้ากลัวมาก ชุดขาว สูงๆ มีหมวก แหลมๆ มองมาทางเราด้วย ยังมีอีกหลายเรื่องนะครับ แต่เป็นเรื่องของเพื่อนๆ เดี๋ยว เอามาแชร์ต่อวันพรุ่งครับ วันนี้ ไม่ไหวละ ขนลุกชัน ขอไปนอนอ้าวก่อนครับ วันพระซะด้วย กลัว....
กำลังเลี้ยวเข้าบ้านตอนประมาณ3ตี วันนั้นกลับดึกกระทันหันเพราะเพลินไปนิดหน่อย "ไฟห้องแม่ยังเปิดอยู่" หูแทบดับ
...ง้านผมขอแจมด้วยคนนะคับ.... ...เรื่องของผมมีอยู่ว่า...เป็นคืนที่กลับจากดูหนังรอบดึก...จากเมเจอร์รัชโยธิน(ถ้าจำไม่ผิดนะคับ)....ไปดูเรื่อง เดอะ ชัตเตอร์ คับ... ...ก้อขับรถกลับมาทางแยกเกษตรมุ่งหน้า...ถนนรัตนาธิเบศ์....ตอนนั้นถนนตัดใหม่ราชพฤษ์....กำลังก่อสร้างอยู่... ...ก้อขับมาด้วยความเร็วประมาณ 100 อ่ะคับ...พอมาถึงบริเวณดังกล่าว...ซึ่งมืดมากๆ....จู่ๆก้อมีเสียงกรี๊ด...ดังมากๆ..เสียงดังอยู่ในรถ ...ผมก้อสะดุ้งตกใจมากคับ.....หักรถเข้าซ้าย...พยามฟังว่าเป็นเสียงอาราย..(ยังไม่ได้จอดคับแค่เข้าเลนซ้ายเฉยๆ).... ...อยู่ๆดีเสียงนั้นก้อเงียบลงคับ...ผมก้อคิดในใจคับว่า...(เอาล่ะ...กรูโดนแน่แระ..)...ก้อเลยตั้งสติคับ..ขับต่อ..เลยมองไปที่กระจกมองหลังคับ ...แทบช็อคคับ!!!......ผมเห็นเงาผู้หญิงหน้าขาวๆ ไม่มี ตา ไม่มีจมูก ไม่มีปาก นั่งอยู่ที่เบาะหลัง...ตรงกลางเลยนะ.. ...กระทืบเบรคมิดเลยคับทีนี้......กดไฟฉุกเฉิน........ .....ผมก้อพยายามตั้งสติหันกลับไปดู......ไอ้ชิบห..ย...เอ้ย.. .....ดันเสีอกเป็นกล่องกระดาษทิชชู่...แบบดึงทีละแผ่นอ่ะคับ....ที่ดึงออกมาแผ่นนึงแล้วอีกแผ่นจะออกมาคากล่องไว้อ่ะคับ...บานๆ..ขาวๆเลย .....หัวใจแทบวาย!!!.. ...ปล...เป็นเรื่องเล่าจากประสบการณ์จิงคับ.....ส่วนเรื่องเสียงกริ๊ดที่ดังนั้น......มันดังมาจากโบเวอร์แอร์คับ....(แล้วเสือกมาดังตรงนั้นพอดีเลยนะ)......แต่หลังจากนั้นผมก้อปวดคอเรื่อยมาเลยอ่ะคับ...5555+
ขอเล่าด้วยคนดิ แต่ไม่ได้ออกแนวน่ากลัวนะครับ เรื่องมีอยู่ว่า3-4ปีก่อนนี้ น้องชายผมเค้าเมาแล้วขี่มอไซด์ไปล้มอย่างแรงมากๆที่โค้งๆหนึ่งบน ถ.สวนผัก(แถวตลิ่งชัน) บังเอิญว่าบ้านเพื่อนผมอยู่ตรงโค้งนั้นผมดี น้องผมมันก้อล้มจนไถลเข้าไปชนกับรั้วบ้านเพื่อนผม เพื่อนก้อเลยพาน้องไปส่งรพ. จากนั้นก้อโทรมาบอก ผมก้อตามไปที่ร.พ. สภาพนี่เกือบไม่รอดอ่ะครับ ( แต่ก้อรอดมานะครับ ) รถก้อพังยับไปทั้งคัน - -" พอตอนเช้ามืดผมออกไปเรียนก้อต้องผ่านไปนั้นพอดี ปรากฎว่าเจอครับ !!!!! ประมานเป็นชายแก่ เคราสีขาวยาวๆ หน้าตาใจดี ใส่ชุดขาวทั้งชุด ยืนยิ้มให้ผมอยู่ พอพริบตาเดียวหันกลับไปก้อไม่อยู่แล้วครับ ถ้าเข้าใจไม่ผิดคิดว่าท่านคงมีส่วนช่วยชีวิตน้องผมไว้ ยังไงก้อขอบคุณมากๆนะค้าบบบ + อ้างถึง ตอบกลับ