คิดไปคิดมาแล้วก็นึกถึงเมื่อก่อนที่เคยขับรถเลยอยากเล่าอดีตให้ฟังกันซะหน่อย เท้าความนีสนึง เทพเป็นคนที่มีความสนใจเรื่องรถมาก เลยอ่านหนังสือรถตั้งแต่ ป.3 เป็นต้นมา แล้วหนังสือทุกวันนี้ก็เพิ่มหลายญี่ห้อมากขึ้นจนไม่มีเงินเก็บ เหอๆๆๆ แล้วฝันก็เป็นจริงเมื่อได้เริ่มขับรถครั้งแรกประมานปิดเทอม ป.6 โดยพ่อไม่ได้สอนอาไรเลย ขึ้นไปก็ขับ อิอิ ซักพักต่อมาจับรถได้ไม่กี่ครั้งพ่อก็ให้ขับลงเขามาเลย เป็นทางลูกรัง อิอิ(อุทยานแห่งขาติ ปางสีดา) แล้วจากนั้นก็ฝึกขับมาเรื่อยๆเลย คันแรกคือกระบะ วีรกรรมสุดฮาคือเอาไปออฟโรดครับ ลุยโคลนเละๆเลย เหอๆๆๆ กระบะธรรมดาขับสองเนี่ยแหละ ใจมันอยากบู้ เหอๆๆๆ จากนั้นเทพก็เริ่มสนใจจิมคาน่ามากขึ้นเรื่อยๆจนกระทั่งเอากระบะไปฝึกดึงเบรคมือแต่ก็ไม่ค่อยได้ผลนัก อ้อที่สำคัญที่สุด เทพฝึกทำ Heel and Toe ตั้งแต่ ม.2 แล้วครับ ยุคกระบะของผมยังไม่จบ ณ วันที่ฝนตก ผมก็เอากระบะไปโดนัทในสนามหมู่บ้าน โดนเขาด่ากระจายเลย เหอๆๆๆ ตอนนี้เฟืองท้ายไม่มี LSD แต่มันเป็นวงกว้างมาก แล้วได้เค้าเตอร์เรื่อยๆเลย เพราะมันลื่น อิอิ ต่อมาไม่นานระยะเวลาของรถคันนี้ก็นานพอสมควรละจึงเริ่มมีการโมดิฟายขึ้นจากบูสเพียง 7 ปอนด์ ผมก็ปรับขึ้นไปจนถึง 10 ปอนด์ โดยใช้ก๊อกน้ำ อิอิ เวลานั้นประมาน ม.3-ม.4ต้นๆ แล้วก็เริ่มแต่งปั้มดีเซลละ ทีนี้หล่ะ วิ่งควันฉุยเลย แต่มันมาก 555 เร่งแล้วปรู๊ดปร๊าด ก่อนหน้านั้นมีเสต็ปช่วงล่างอีก แต่ไม่พูดถึงละกัน ฝึกกับกระบะสุดรักมาก็นานมาก จนในที่สุด เพื่อนพ่อก็เอาเซฟิโร่มาขายให้จนได้ ! ได้รถมาก็ตื่นเต้นสุดๆ เกียรออโต้ เครื่อง 12 วาล์วเดิมๆเลยครับ ปัญหาตามมามากมายครับ เยอะจนท้อเรียนไม่รู้เรื่องเลยช่วงนั้น แต่ระหว่างนั้นผมก็ฝึกดริฟนา แต่เป็นแนวแรลลี่ อิอิ ซัดมันทางลูกรังเนี่ยแหละ บรรลุมาขั้นนึง และก็หยุดไปเพราะว่าเล่นงี้แล้วยางไปเร็วชะมัด อ้อ ได้เซฟมาผมได้ไปแข่งจิมที่หลังซีค่อนได้ตั้ง2-3ครั้งได้มั้ง สนุกมากๆเลย แล้วก็ได้ประสพการณ์อะไรอีกเยอะจากการฝึกตรงนั้น และแล้ววันที่ผมได้เครื่องใหม่ก็มาถึง อิอิ แล้วก็เล่นโดนัทแต่น้อยๆ อิอิ เพราะว่ายางยังไม่พร้อมแต่มาจนวันนี้ผมก็พร้อมที่จะเล่นในส่วนนึงแล้ว ^^ สรุปคือ อยากจะให้มันดริฟตั้งแต่ขับออฟโรดแล้ว ฮ่าๆๆๆ แล้วสมาชิกท่านอื่นหล่ะครับ ทำไมถึงมาชอบกีฬามอเตอร์สปอร์ตได้
555+ ตาผมบ้างครับ อิอิ ขอโม้ยาวเลยแล้วกันครับ พอดีมีเวลาว่างมากครับตอนนี้ อ่านกันขำ ๆเล่นแล้วกันนะครับ เริ่มเลยแล้วกันนะครับ ผมที่จริงตอนเด็ก ๆ ชอบเอ๊ดดี่ลอสั้น เควินชวาน เวนก๊าดเนอร์ พวกนักแข่งมอไซทางเรียบอะครับ ความใฝ่ฝัน อยากเป็นแช้มโลก จักรยานยนต์ทางเรียบรุ่น 500ซีซี อิอิแต่ที่บ้านไม่สนันสนุนเลยครับ ก็เลยไม่มีโอกาส พอบอกให้แม่พาไปหัดขับรถยนต์ เค๊าก็กรีดกัน ขีวิตโดนกรีดกันเรืองยานยนต์มาตลอด จนผมขี้น ม.3 คุณแม่ถูกหวยครับ โดนแบบเต็ม ๆ มีเงินเหลือซื้อเจ้า เบล100 ( มอไซสมัยนั้นมันเป็นตัวใหม่สุด ๆแล้ว ก่อนที่ โนว้าจะออกมาแซกแซงด้านการตลาดไปซะหมดสิ้น) ตั่งแต่นั้นชีวิตบนความเร็วและความแรงของผมก็ได้เริ่มขี้นนะบัตนั้นเป็นต้นมา เริ่มจากเอารถไปแต่งที่ร้านชื่อดังแถวราชบุรี ( เปียก ) จนมันวิ่งได้ถึง 160 เวลาไปแรดก็นอนเป็นซุบเปอร์แมนเลยครับทำขากะดก ๆ ขับได้ 1ปีกว่า ๆมันก็พังเปลี่ยนใหม่เป็น Honda base ตัวแรงทำเต็ม วิ่งได้190+ ก็เอาไปขับแข่งกะเพื่อน ๆ ตอนนั้นผมเรียนอยู่ ปวช. ปี2แล้วครับ เข้าเรียนช่างยนต์ เพราะใจรักในการแข่งรถเนี่ยแหละแท้ ๆเลย ถ้าเป็นมอไซ ผมโมเองได้ทุกเสต็บแล้วครับทีนี้ จนพักหลังโดนแม่ด่า เพราะว่าจะมีรถมอไซเพื่อน ๆ มาจอดเต็มหลังบ้าน รอช่างใหญ่โมให้ ( ช่างเหอะนะ ไม่ใช่ช่างใหญ่ ) หลังจากนั้นได้ไม่นาน ผมก็โดนสั่งระงับหมดจากคำสั่งของคุณแม่ขอร้อง โดยท่านได้เห็นภาพที่ลูกชายนอนเป็นซุบเปอร์แมนด่วยความเร็วเกือบ200 แซงท่านไปเป็นกรุ่ม ( ตอนนั้นกับจาก รร ครับหาเงินเติมน้ำมันรถและค่าเที่ยวกางคืนเลยแข่งกัน 6 คันลงขันได้ 180 ใครชนะได้ 100 บาท ที่สอง 80 บาท ) พอดีแม่ผมไปจ่ายตลาดขากลับท่านเห็นรถวัยรุ่นซิ่งแซงไปแบบจรวด ทั้ง 6คันเสียงดังสนั่น 1 ในนั้นมีผมอยู่ด่วยท่านจำได้ดี ตั่งแต่วันนั้นแม่ก็เลยเอารถไปขายทิ้ง แล้วสั่งห้ามผมแตะต้องรถมอไซอีก หลังจากจบ ปวช 3 ผมก็เริ่มท้อต่อการเรียนช่างยนต์ เพราะแม่ตัดหัวใจผมออกไปแล้ว เกเรียนไป 2 ปีครับปะชด ช่วงที่ว่าง 2 ปีนั้นผมไปหัดขับรถ 10 ล้อครับ ตามเพื่อน ๆ ไปเพราะปะชดแม่ที่ไม่สอนขับรถด้วย และหาประสบการด่วยครับ ขับจนคนแถวบ้านก็มาบอกแม่ว่า เห็นผมบับรถ10ล้ออยู่บ่อย ๆ เค๊าก็เลยไว้วางใจยอมให้จับรถที่บ้านครับ ตั่งแต่นั้นมาผมก็เลิกสนใจรถ 2 ล้อไปโดนสิ้นเชิง และขุดเจ้ากะถางปลูกสะระแหน่คันเก่า ของคุณแม่มาใช้ ( รถตู่แตงโมโฟ๊ค สีเหลือง ) เวลาเจอลานดินทีไรเป็นไม่ได้ครับ เหมือนกบได้ฝน ต้องเอาไปปั่นจิ่งหลีดเล่นเป้นวงกลม และหลังจากนั้นมาก็เข้ามาเรียนใน กทม ผมก็ไม่ได้เอามันมาด้วย และผมก็ไม่มีรถใช้เหมือนเดิม แต่ว่ามีเพื่อน ๆที่ชอบซิ่งตอนดึก ๆ อยู่กลุ่มนึงครับ ก็ไปศีกษาครูพักรักจำเอาจากกรุ่มเพื่อน ๆ เนี่ยแหละช่วงนั้นรู้สึกว่าเราเป็นจุดเด่นในกลุ่มตรงที่ ไม่มีรถ ( น้อยใจนะ ) เวลาไปซิ่งก็จะนั่งไปกับเค๊าด้วย แต่เวลาเค๊าได้สาวเราก็ต้องเปลี่ยนไปคันอื่น แหะ ๆ ก็มันดีครับ เคยนั่งแทกซี่กับบ้านก็หลายหน และพักหลังก็ได้จับรถบ่อยขึ้น (รถชาวบ้าน เวลามันเมาขับเองไม่ใหว) เพื่อน ๆ จะพูดกันว่าวันนี้เมาได้คนเดียวนะ เดี๋ยวใครเมาให้ผมขับรถให้ ผมเลยอดเมาตลอด หลังจากนั้นก็เริ่มเปิดตัว ในชื่อ เจดีซิ่ง เพราะผมจะมุดกะจาย ชนิดที่ว่าไม่เกรงใจเจ้าของรถเลย ก็มันบอกให้ผมใส่ให้เต็มที่อะอย่าให้แพ้คันอื่นเสียฟอร์ม ผมก็ทำตามแล้วอะครับ จนผมจบ ม. แล้วกับมาอยู่บ้าน ( สวนผึ้ง ) ผมก็หารถมาใช้เองก็คือเจ้าตัวเก่งผมเนี่ยแหละครับ พักหลังก็มาอยู่หนองโพ(บ้านแฟน) ผมชักเบื่อกับคำว่า วิ่งกะฉุดมุดตลอด แล้วครับ มันน่าเบื่อที่เราต้องขับรถด้วยความเร็วสูง ๆ แล้วคอยแซกตัวเข้าตามเลนที่ว่างเพื่อหนีคันที่ตามตูดมา ผมเลยเบนความสนใจของตัวเองมาสนใจเรืองดริฟท์ ครับ แต่ก็หัดทำเองไม่ได้ซักที หัดไปหัดมาจนได้เรื่องก็บ่อยครับ ล่าสุด เจ้าแดงผมเนี่ยแหละครับ ไปเที่ยวบ้านแม่แล้วก็นิสัยเดิม ขับเร็ว ( ผมไม่ได้มีความชำนานเรืองดริฟท์อยู่เลยและไม่เคยทำได้ดี มีก็แต่บางครั้งที่มันทำแล้วสวย ฟรุกแต่น้อยมาก) ผมขับซัดมาทางตรง ๆ เต็ม ๆ รถผมมันก็ยังพอได้นะครับอิอิ 170 ก่อนถึงโค้ง ( โค้งกว้าง ๆมาก ๆ) ผมพลาดครับ ความคิดของคนเมา มันพลาดตรงที่ว่า ผมจะเข้าโค้งไปเลย หรือว่าเบลคลดความเร็วลงเพื่อจะทดลองเสี่ยง ย้ำนะครับ ทดลองเสี่ยง ทำเป็นรถเต้าหู้ดู ผมสรุป ผมทำสองอย่งพร้อมกันครับ เน่าสนิด มันม้วนไปกวาดร้านขายแตงโม หมดทั้งร้านเลยครับ แล้วมันก็เอาตูดไปยัดไว้ในร้านซักอบรีด เล่นเครืองซักผ้าเค๊าไป 5 ตัวรวด เหอะ ๆ เข็ดสิครับ เข็ดแล้วทีนี้ ต้องทำแบบมีหลักการแล้วครับ แบบมั่ว ๆผมไม่เอาแล้วครับ หลังจากนั้นมาไม่นานมาก ไม่ถึงปีผมก็ได้มาเจอเว็บแห่งนี้ สยามดริฟท์ ซิ่งผมคิดว่า มันจะเป็นจุดเริ่มต้นของการดริฟท์ที่ดีของผมต่อไปในวันข้างหน้าครับ ยังงัยก็ต้องขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยครับ หากว่ามีอะไรไม่ดีผมขอโทษด้วยนะครับ
เรื่องของหนูปั๊มเริ่มจากไรวา อ๋อสักม.๒ เราถัดขี่มอไซก่อนขี่ๆๆๆไปเรือยๆๆแค่ในซอยอย่างเดียวจนม.๓เราก็หัดขับรถแล้วด้วยรถTAXI(รถก่อนไปเทำสีแท็กซี่นะครับ)นั้นคือLIMOเกียร์ธรรมดาเอาไปหัดขับแถวซาฟารีเวอและย้ายที่เพราะมันแขบไปหัดแถวไหนจำไม่ได้รู้แต่มันมีลานอยู่ก็ถามพี่คนที่หัดว่าเนียๆๆทำยังไงให้รถมันหมุนเป็นกลมๆๆเหมือนในหนังสอนหน่อยดิพี่เขาก็จัดให้บอกดึงเบรกมือเหยียบให้มิดก็จบแล้วแล้วก็ลองทำดูอะติดเฟยติดใจทำอยู่สักแปปัดขับรถด้วยนะตอนนั้นอะ หลังจากหัดได้๒อาทิตร์ก็ไม่ได้ขับรถอีกเลยเพราะอาไรก็ไม่ทราบไปขี่มอไซแทนขับมอไซตั้งแต่ม.๔จนม.๕ ขับเจ้าCBRขี่จนม.๕ช่วงเทอม๑ก็ขอแม่ขับรถหน่อยได้ไมขอขับกลับเอง ๕๕๕ จนม.ช่วงปีใหม่ป้าปั๊มก็บอกว่า ห้ามขี่มอไซอีกนะไม่ให้เดยวซื้อรถให้ตอนนี้ก็ขับนีโอไปก่อนแล้วก่อนแล้วกันจนช่วงปลายเดือน พ.ย. ปีที่แล้ว มีโอกาศได้ขับรถไปเรียนร.ด.เพราะว่าต้องรีบกลับไปขึ้นรถไปค่ายลูกเสือวิ่งจนมารามอินทราวิ่งตรงถึงแยกกะเสทก็ดึงเบรกมือตูดแทออกจากโค้งเกิดอาการติดใจทัน ๕๕๕๕ และก็เริ่มหาแหล่งเรียนรู้เกี่ยวกับดริ่ฟจนมาเจอ สยาม ดริฟเตอร์ ตอนแรกๆๆก็หัดด้วยนีโอก่อนขับหน้ามีแต่คนบอกว่าทำไม่ได้หรอกแต่ผมจะทำนี้ไม่สนอยุ่แล้วเล่นนีโอตั้งแต่เดือนธันวาจนมาวันที่ ๑๔ กุมภา วันวาเลนไท เราก็ได้เซฟิโร่ ไอ้เดิมของปั๊มจนได้ จบแล้วมั่ง
โห้ยย ,, อ่านไปอ่านมา แล้วมันส์โคด เลยต้อง เขียนกะเค้ามั่ง แต่ก็กัว ว่า คอมมันจะค้างซะก่อนไม่งั้นหล่ะ ซวยเลย .. ถ้าเริ่มต้นขับรถก็คงเป็นตอนราวๆ ป6 มั้งครับ พอดีปิดเทอมใหญ่ แม่ก็เลยให้ไปทำงานอยู่ที่โรงงาน แถวๆ สมุทรสาคร พอไปทำก็ไปเป็นเด็กยกของ ( ทั้งๆ ที่เป็นลูกเจ้าของโรงงานนะ ) ก็นั่งติดกับรถกระบะ ไปส่งของกับ ลุง วันแล้ววันเล่า นั่งดูไปนั่งดูมา ก็เห็นว่าลุงทำไมขับเก่งจัง ,, เห็น พุ่งเห็นมุด ( แต่ตอนนั้นก็ ไม่รุ้หรอกว่า เค้าเรียกว่ามุด แต่รู้ว่าอย่างกะเกมส์ ) พอจากนั้นก็เลยถามลุงว่าขับยากมั้ย ? อารัยเง๊ยะ แล้วลุงก็ สอนให้เลย ในตอนนั้น กัวซะมากกว่า เหงื่อนี่แตก ขาสั่น แถมขับรถมีครัช ครั้งแรกอีกด้วย ,, พอไปลองขับจิงๆ เกือบ ชนกับสิบล้อ เพราะตอนนั้นยังไม่รู้จักจังหว่ะหมุน พวงมลัยเลย ,, เหตุการในวันนั้น เล่นเอาหลอนไป ปีกว่าๆ ,, พอปิดเทอมอีกปีเนิง ตอนเข้า ม1. ก็ไปทำงานอีก แต่ว่าครั้ง นี้ได้ลองแล้ว เป็นรถ Civic 3 Door ของท่านแม่ ขับง่ายมั่กมาย ,, แต่ไม่ได้ลองเป็นจิงเป็นจังซักเท่าไหร่ แล้วก็ห่างเหินไปนานแสนนาน ,, จน เข้า ปวช, ที่ อัสสัมพานิด เพื่อนก็มีขับรถมั่งแล้ว แต่ก็ไม่ได้สนใจอารัย เป็นหลักเป็นการ หรอก มาสนใจจิงๆ ก็ ตอนจะจบนั่นแหล่ะ เห้นเพื่อนขับรถก็เลยอยากขับกะเค้ามั่ง เห็นมันเอารถมาจอดๆ แล้ว เบิ้ลๆ ฟังเสียงกัน [ ตอนนั้นก็ไม่รู้เรื่องหรอกครับ รู้แต่ว่ามันหนวกหู ] แล้วก็เห็นมันมุด เห็นมันอย่างโง้นอย่างงี้ ทั้งๆ ที่ เวลาเรียนในห้องเมิงแทบไม่ได้ต่างอารัยจากกรูเลย ความคิด ที่ว่า อยากทำได้มั่งก็เลย ตัดสินใจ ที่จะขับรถเอง ( เพราะต้องขับไปมหาลัยด้วย ) พอได้ขับ ก็ค่อยๆ เป็นค่อยๆ ไป ไม่เคยเหยียบเลยแรกๆ เพราะว่ากัว ,, แต่ว่า เวลา เราเหยียบไปบนถนนแล้ว ,, เวลาที่เราแซงขวาขึ้นไปเนี๊ยะ มันรู้สึกว่า เป้นอารัยที่สุดยอดมากๆ , หลังจากนั้นเลยติดใจ พอขับได้ไม่ถึงเดือน ก็เปรี้ยวแล้ว มุดมันตลอด เหยียบอย่างเดียว ทั้งๆ ทีเกียร์ออโต้ [ Nissan A31 ] แล้วก็แต่งมันเรื่อยมา เหยียบมันเรื่อยไป และไม่เคยลืมความมันส์ เวลา มุดบนถนน เลย โดนเค้าแซงมั่ง ตามเค้าไม่ทันมั่ง แต่ก็ไม่รู้เลยด้วยซ้ำว่า ทำไมเราตามเค้าทัน แล้วทำไมเค้าถึงได้ฉีกเราไป ไกลขนาดเน้ ?? ในตอนนั้น รู้แต่ว่า สงสัยเป็นที่เกียร์ เรามันแค่เกียร์ออโต้ สงสัยคันนั้นจะเป็นเกียร์ธรรมดา แหง๋ๆ เลย ,, จนรถก็ พาดเสาไฟฟ้าไป ,, แล้วก็มาขับ เจ้ามดดำเนี๊ยะแหล่ะ รู้แต่ว่า มันเป็นเกียร์ออโต้ที่แรง แห๊ะ ,, แล้วก็ เลยลอง ฝึกดริ๊ฟท์ ดู ไม่เคยดูวีดีโอ ไม่เคยได้แร็งบันดาลใจจากอารัยทั้งนั้น แค่อยากลองทำเพราะมันเป็นอารัยที่แปลก ดี ,, และเพื่อนก็ มาคอยบอกและลอง มั่วกันเรื่อยมา , แต่เกียร์ออโต้ ก็ทำได้แค่ จุดๆ เนิง มันไม่สามารถไปไกลกว่านั้นได้ ผมก็เลย พยายามทำให้เครื่องพัง และสุดท้ายมันก็พังจิงๆ แล้วก็วางเครื่องใหม่ ( เล่นเกียร์ธรรมดาซะเลย วางไปซะทั้งๆ ที่ยังขับไม่เป็น ) และพอได้เกียร์ธรรมดามา ก็เริ่ม ไปลอง โดนัท ลองเลขแปด พอ ได้แค่นั้น ก็เริ่มหมดหนทางและ หลังจากนั้นก็มาได้ อาจาร สอน บอกนั่นติ นี่ จน มั่วมาได้ถึงขนาดเน้ ,, 55+ แร็งบันดาลใจ ที่มาดริ๊พท์ ก็คง เป็น งาน Meeting 200sx ครั้งแรก หล่ะมั้งครับ มี Show Drift กันด้วย สุดยอดมากมากๆ
555+ พี่ตั้มออกแนวปั๊มนะเนียเหยียบเป็นอย่างเดียวมุดอย่างเดียวแซงขวาไม่ได้แซงซ้ายก็ยอม ว่าแต่ท่ายพี่ตั้มทำไงให้เครื่องพังอะ บอกเราหน่อยจิจะได้ทำตามบาง 555+
ไม่ทราบว่าถามจริง ๆ หรือว่าพูดเล่นอะครับ แต่ถ้าอยากให้พังจริงไม่ยากครับ เอาน้ำมันเครืองออกให้หมดครับแล้วขับไปใช้งานตามปกติ วันเดียวก็พังแล้วครับ
ส่วนพี่ไป มหาลัยที่บางนา ขากลับ ก็ขึ้นทางด่วนข้างบน 25 บาท วิ่ง 240 ตลอดทาง ไม่ผ่อน ไม่เกิน อาทิตย์ ก็ไปแล้วว ,, กับเครื่อง Ca18 นะครับ
อดีต ล่าสุด ผมขายไปแล้วครับ ให้กับดาราสาวสวยไปครับ ใจถึงดีจริงๆ สาว17ซื้อ SUBARU WRX ไปเล่น ***มันคือรถที่ผมรักที่สุดๆๆๆ เพราะซื้อด้วยเงินตัวเองเป็นคันแรกเมื่อ4ปีก่อน***
ให้ดูเป็บแบบอย่างนะครับว่าจุดสุดท้ายของการแข่งบนถนนหลวงเป็นยังไง รูปนี้เพื่อนๆมันถ่ายให้ตอนมาเยี่ยม เพราะรถผมหนีไม่ทันไฟไหม้ทั้งคันเลย ที่71 - มันทำให้โดนยืดใบขับขี่ ตลอดไป - มันทำให้มีคดี ติดตัวตลอด - มันทำให้เสียหายมากมาย แบบที่เราคิดไม่ถึง - เพราะไม่มีใบขับขี่ ถึงพลาดที่จะลงสนามแข่ง ตามงานต่างๆ
ตอนวัยรุ่นผมอยากขับออฟโรดนะ แต่พอมีรถเก่งแล้ว ทำไมถึงอยากดริ้ฟก็ไม่รู้สิ แถมยังดริ้ฟขับหน้าอีกตะหาก (เสียยางไปเส้นนึงจากการดริ้ฟถนนแคบๆมาแล้ว โดนหินข้างทางตรงแก้มยางตอนดริ้ฟโค้งตัว S พอดี) หรือว่าที่ผมหันมาดริ้ฟเพราะการ์ตูนเรื่อง INITIAL D ล่ะมั้งครับ เห็นมันมีรถขับหน้าด้วยก็รู้ว่ามันยังแข่งกันได้อยู่
ขอเล่าหล่ะกาน ผมชอบรถแข่งมาตั้งแต่เด็กๆแล้วถ้าจำไม่ผิดอายุประมาณ6-7 ขวบได้สนใจเรื่องรถมาตลอดจนมาอยู่ป4.เริ่มขับมอไซเป็น โดยถูกพ่อบังคับให้ขับตอนนั้นรู้กลัวแต่ก้ไม่มากนักก้เลยขับไปคนเดียววนรอบหมู่บ้านรอบหนึ่งแล้วก้กลับจากนั้นมาเริ่มลองอะไรที่แปลกๆเช่นยกหน้า ทำล้อฟรี แล้วขับกระโดดตรงเนินสะดุด(เรียกถูกเปล่าอ่ะ)กระโดเหมือนพวกรถวิบากอ่ะ จนจบป6 ก้ย้ายมาเรียนที่รร.ประจำแห่งหนึ่งในจ.ปราจีนบุรี ซึ่งเป็นจุดเริ่มต้นของการขับรถยนต์ครั้งแรกและรู้จักดริฟท์ ตอนนั้นที่ได้ขับเพราะมีงานที่รร.เรียน(จำไม่ได้ว่าเป็นงานอะไร) ผมใช้เวลาไม่ถึง5นาทีในการหัดขับรถโดยไม่มีคนสอนขับ พอขับได้เท่านั้นแหล่ะศึกจ้าวความก้บังเกิดขึ้น ตอนนั้นผมขับนิสสัน ฟอร์เทีย เพื่อนผมขับโตโยต้า ไมตี้เอกซ์ มันเป็นการแข่งครั้งแรกของผมและแข่งผิดกฏหมายด้วย โดยที่อาจารย์ไม่รู้ ในนั้นมีผมคนเดียวที่ทำล้อฟรี(แบบในหนัง)ได้ทั้งๆที่เพิ่งขับ แต่เวลาผมขับรถเร็วๆผมรู้สึกว่ามันไม่ค่อยเร็วมาก จำได้ว่าเหยียบไป140กว่า แต่เหมื่อนขับแค่100เดียวเอง หลังจากนั้นผมก้เริ่มหาการ์ตูนเกี่ยวกับรถมาอ่านมาเจอเรื่องหนึ่งผมว่าพี่คงรู้จักกันดี เรื่องอ้วนซ่าขาซิ่ง ทำให้ผมเริ่มคลั่งไคล้ในการดริฟท์อย่างเอาเป็นเอาตาย ผมเริ่มมาหัดดริฟท์ตอนอยู่ปวชปี2 รถคันแรกที่ผมใช้ดริฟท์ คือวีโก้ ตอนนั้นผมทำแค่โดนัน กับดริฟท์แบบอยู่เทริน์ ไม่นานเพื่อนผมก้ออกเจ้าเอ31มาคันหนึ่ง ผมก้เริ่มมาหัดดริฟท์แบบจิงๆต้นแต่นั้นมาโดยแชร์กันออกค่ายางกับนํามันรถ โดยลองทำกันเองหัดดึงเบรกมือ การเข้าเกียร์ จังหวะรอบเครื่อง ทำอยู่อย่างนี้ประมาณเทอมหนึ่งได้ พอขึ้นปวชปี3 ถึงได้มาเจอสยามดริฟท์นี่แระคับ ขอบคุณคับ(และตอนนนี้ผมยังอยู่ปี3อยู่คับ ไม่ได้ตกคับเพิ่งจะขึ้นคับ)
จำได้ว่าขับคันแรกหัดขับคือ แลนเซอร์ไฟนอน หัดขับมันจนเป็น สอบใบขับขี่ก็ไอ้คันนี้พอได้พักนึงก็เปลี่ยนเป็น Big m แวน เครื่องแตนสนิท ค่อยๆปั้นขึ้นมา โหลดเปลี่ยนโน่นนี่ จนพักหลังมาโปรเจคใหญ่สำหรับคันนี้ กระแสเซตโบมาแรง ลองมันตั้งแต่ ไม่ใส่กรอง(ใช้มุ้งลวด) เปลี่ยน หม้อกลาง ทำปั้ม มาจบที่เซตโบ นั่งเซตเองคนเดียว ทำมันตั้งแต่ตัดท่อทิ้ง ถอดเขายัดโบ หาอุปกรณ์ทุกอย่างเอง รื้อแคร้ง(อันนี้เพื่อมมันมาช่วย) หาที่เจาะแคร้ง ประกอบเอง ยัดเขากลับด้านโบ เดินท่อ(อันนี้พึ่งร้าน) ลองขับมันตั้งแต่ ไม่ทำครัชไม่ทำปั้ม ทำครัชไม่ทำปั้ท ทำครัชทำปั้ม บูส 10 ปอนเองกัวพัง ขับแบบยิงตรงไม่มีอินเตอร์ปีนึง ใส่อินเตอร์ มาจบลง ด้วยการขาย ตอนนี้คันนี้เป็น 2 แถวอยู่แถวบ้าน ตอนั้น้ถอดของขายเรียบบ เบาะหัวตาข่าย ล้อ Volk ชุดโบ วิทยุ โอยบาน ......... เอาเงินทุกก้อนมาซื้อ R30 เอามาจะเป็นลม ผุ เยอะมาก มานั่งปะผุ ทำสี ค่อยๆหาอะไหล่เดิมใส่ เหลือสุดท้ายๆคือ วางเครื่องใหม่ อยากทำคันนี้ให้จบ แล้วถึงค่อยหาอีกคันนึง ตอนนี้ดูเค้าดิฟไปก่อน
ขอมั่งคับ แต่ไม่น่าประทับใจเท่าใหร่ ตอนนั้นเพิ่งได้ช๊อค Cusco หนึบสุดๆ ทางด่วนครับ ขับเข้าโค้งลงเนิน 190 บังเอิญ Drift โดยไม่ได้ตั้งใจ เรยดริฟนรกพุ่งเข้ากลางตูด Tiger ที่ขับมาราวๆ 90 ลอย แล้วคว่ำอ่ะคับ กลิ้งอีก 2 ตลบ ไม่มีใครตาย แต่สะเทือนใจทุกครั้งที่ผ่านโค้งนี้ครับ + อ้างถึง ตอบกลับ
