อ่านแล้วรู้สึกนึกถึงวันเก่าๆ

ตั้งใจอ่าน แล้วคิดตามนะ

-----------------------------
ต่อจากนี้...ไม่มีแล้ว...ผมทรงนักเรียน
ต่อจากนี้...ไม่เจอแล้ว...ไหว้พระหน้าประตู
ต่อจากนี้...ไม่มีแล้ว...กระโปรงสีน้ำเงิน..เครื่องแบบที่ภูมิใจ
ต่อจากนี้...ไม่มีแล้ว...เก้าอี้ตัวที่เรานั่งประจำ
ต่อจากนี้...ไม่มีแล้ว...ห้องเรียนที่แสนจะอบอุ่น
ต่อจากนี้...ไม่เจอแล้ว...เดินเปลี่ยนคาบไป20นาที
ต่อจากนี้...ไม่เจอแล้ว...ห้องน้ำที่ให้เราเถลไกล
ต่อจากนี้...ไม่เจอแล้ว...คำพูดที่ว่า'นักเรียนทำความเคารพ'
ต่อจากนี้...ไม่เจอแล้ว...เสียงหมดคาบ'ตึ๊งตึ่งตึงตึ่ง ตึ่งตึงตึ๊งตึ่ง'
ต่อจากนี้...ไม่เจอแล้ว...เพื่อนที่นั่งลอกการบ้านเป็นเพื่อนเรา
ต่อจากนี้...ไม่เจอแล้ว...เพื่อน..ที่คอยพูดคุยกับเรา เวลาเหงา
ต่อจากนี้...ไม่เจอแล้ว...เพื่อน..ที่กล่าวคำว่า'โชคดี'ก่อนกลับบ้าน
ต่อจากนี้...ไม่เจอแล้ว...เพื่อน..ที่ช่วยแก้ตัวเวลามีปัญหา
ต่อจากนี้...ไม่เจอแล้ว...เพื่อน..ที่ไปกินข้าวด้วยกันตอนกลางวัน
ต่อจากนี้...ไม่เจอแล้ว...เพื่อน..ที่คอยแย่งกับข้าวเรากิน
ต่อจากนี้...ไม่เจอแล้ว...เพื่อน..ที่นั่งเฮฮากันตอนว่าง จนขึ้นเรียนสาย
ต่อจากนี้...ไม่เจอแล้ว...เพื่อน..ที่นั่งกินข้าวโต๊ะประจำ
ต่อจากนี้...ไม่เจอแล้ว...เพื่อน..ที่คอยห่วงใยดูแลเราเสมอ
ต่อจากนี้...ไม่เจอแล้ว...เพื่อน..ที่คอยให้เมล์เพื่อนมาอีกที
ต่อจากนี้...ไม่เจอแล้ว...เพื่อน..ที่คอยตลก..เฮฮา.หัวเราะ..ไปกับเรา
ต่อจากนี้...ไม่เจอแล้ว...เพื่อน..ที่ให้อภัยเราได้ทุกเรื่อง
แต่ ต่อจากนี้...จะมี...เพื่อน..ที่ต้องจากกัน..ไปตามความฝันของตนเอง
ต่อจากนี้...จะมี...เพื่อน..ที่ต้องห่างไกล.กันนับสิบนับร้อยกิโล
ต่อจากนี้...จะมี...เพื่อน..ที่มีชีวิต..อนาคต..ตามที่ทุกคนเลือก
ต่อจากนี้...อนาคตข้างหน้า...เพื่อน..จะเรียนจบตามที่ใจหวัง
ต่อจากนี้...อนาคตข้างหน้า...เพื่อน..จะทำงาน หาเงิน แบ่งเบาภาระพ่อแม่
ต่อจากนี้...อนาคตข้างหน้า...เพื่อน..จะมีคู่ชีวิต ครอบครัวที่สมบูรณ์
ต่อจากนี้...เพื่อน...จะคิดถึงกัน..ติดต่อกัน..ไม่ว่าจะนานแค่ไหน
ต่อจากนี้...เพื่อน...จะอยู่ในใจ..ความทรงจำ..พวกเรา..เสมอ

รักเพื่อนๆทุกคนเลยนะ


'คำว่าเพื่อนไม่มีวันตาย'

 

สงสัยต้องมีมิตติ้ง คำว่า "เพื่อน" บ้างแล้วหวะ

กูเริ่มเศร้าแล้ว จะต้องทำงานแล้ว คิดถึงถาบันหวะ

 

ไปด้วสิ

 

อยู่ต่อดิ


แต่ผมไม่อยู่ด้วยคนนะเพื่อนมันจบหมดแล้ว

 

โห สุธี มาซะกูเศร้าเลยว่ะ แต่กูว่านะ ถ้ายังทำงานอยู่กรุงเทพกันทั้งหมดอ่ะนะ แล้วยังไม่แต่งงานมีครอบครัวนะ ยังไงกูว่าก็เมาเหมือนเดิมแต่อาจจะแค่ เสา - อาทิต เพราะบรรดาวิศวะ ทั้งหลายคงหยุด เสา - อาทิต กันแหละ อิอิ คิดเหมือนกูป่ะ ?
แต่กูมีไรจะบอกว่ะ "ต่อจากนี้ไม่มีแล้ว..........ตังอ่ะ!" แสรด ไม่มีมานานแล้วด้วย อิอิ

 

ก็อย่าพึ่งรีบจบดิ

 

ต่อจากนี้...ไม่มีแล้ว...เพื่อน...ที่เราจะไปเดินเชียงกงด้วยกัน T_T

 

เราอ่ะไม่ไปเดินเซียงกงหรอก แต่เราจะขับรถไปแล้ว วนซัก 2 - 3 รอบ จากนั้นใครอยากได้คนไหน เอ๊ย! อยากได้อะไรก็ตกลงกันเอาเอง ใช่ป่ะท่านอาท อิอิ
ปล.ขอถามไรหน่อยดิ่ ทำไมพวกมึงทำยังกะจะตายจากกันงั้นแหละ กูพนันเลย ยังไงก็เมาเหมือนเดิม แค่อาจจะน้อยลง กรูไม่ได้เรียนพระจอมมาตั้งกี่ปีแระ แถมงานกูก็ทำมาตั้งหลายปีแระ กูยังไปเมาหลับบ้าง อ๊วกบ้างตามบ้านเพื่อนๆ เลย เชื่อเหอะ คำเดียวเลยว่ะ......ยันหว่างงงงง.....อิอิ

 

เออ ก็แบบนี้แหละพวกเราอะ
จากวันนี้จะมี เมา และก็ เมา 5555

 

กุคิดถึงถาบันโว้ยย 7ปี ใช้ชีวิตแทบทุกวัน

ส่วนเรื่องเมาหนะไม่ห่วงเลย นานแค่ไหนยังเหมือนเดิม

 

เมาไม่สร่างอยู่แว้ว....อิอิ
ประธาน งั้นถ้าคิดถึงถาบัน เราต้องแวะไปบ่อยๆ ไปดูการพัฒนาของน้องๆ(ญ.) ว่าเป็นยังไงบ้าง ดีป่ะครับ? อิอิ