จะผ่านปี ไปอีกปี รุ่นเรา 25 กว่าปีแล้ว อยากจะถามพี่ๆๆ น้องๆๆชาว 88-89 ว่าจะอยู่กับรถ...

จะผ่านปี ไปอีกปี รุ่นเรา 25 กว่าปีแล้ว อยากจะถามพี่ๆๆ น้องๆๆชาว 88-89 ว่าจะอยู่กับรถ 88 -89 กันต่ออีกนานแค่ใหน เพราะอะไร ( เห็นขายออกกันจัง ) หรือคิดจะปล่อยออกเพราะอะไรกันบ้าง ครับ

 

ของผมไม่มีทางขาย ตอนแรกที่บ้านบอกให้ขายแร้วจาออกคันใหม่ให้ แต่คันนี้ ซื้อเอง ซ่อมเอง แต่งเอง เจ็บเอง หมดเงินตัวเอง เหนื่อย แต่โคตรรักมันเรย ภูมิใจตอนที่คนอื่นถาม รถรุ่นอะไร ไม่เคยเหน ไม่เหมือนใคร

 

ลืมๆๆ เปลี่ยนใจ ขายนะ ถ้ามีคนก้า บ้ามาซื้อ 555

 

จ้างก็ไม่ขายเพราะเป็นรถที่พ่อยกให้มาดูแลต่อถึงจะเป็นคันที่2ในชีวิตก็รักและผูกพันกะมันแล้วก็แต่งมาได้ขนาดนี้ผมถือว่าโอเครแล้วรักในบอดี้มันตั้งแต่แรกอยากได้เป็นคันแรกของชีวิตแต่ตอนนั้นหาไม่ได้เลยได้ตาเพชรมาแระทุกวันนี้รักมากๆๆๆๆๆๆๆๆไม่ขายแน่นอนเพราะใจรักเค้ามาก

 

ผมเครื่องคาร์บู/เกียร์กระปุก เติมโซฮอล์91 อาทิตย์/1000บาท ขับมา 9 ปีแล้ว มีช่างวุธ(ราษฏร์บูรณะ)ประจำรถ ใช้งานได้แสนสบายใจ

 

ตอนนี้ผมขี้แต่มอไซ แต่ก็ไม่รุ้ว่ามาอ่านกะทู้ทำไมทุกวัน

 

ผมว่าต้องมีวันนั้นทุกคนครับ ทั้งขายหรือจอด เหตุผลแต่ละคนแตกต่างกันครับ แต่รับรองว่าอยู่ในความทรงจำแน่นอนครับ

 

เกณฑ์ อู่สี บุญศิริ คันที่ 5 ตูดมันผิดรูปร่างนะ 555+ สำหรับผมถามว่าขายมั้ย ขายคับถ้าถึงเวลาและมีคนบ้ากล้าซื้อในราคาที่ผมคิดว่าผมพอใจ แต่คงไม่คุ้มกับเงินที่ผมลงทุนไป แต่ฟันธงได้เลยว่าฟ้าครามจะอยู่กับผมจนตายจากกันไปข้างนึงหรืออาจจะตายพร้อมกันก็ได้ คนเราต้องเดินไปข้างหน้าเสมอคับ ไปหาสิ่งที่ดีกว่าอยู่ตลอด ผมอยู่กับฟ้าครามมา 7ปี ไม่รวมซ่อมนะเอาแค่ที่ลงทุนแต่งรถไปเรื่อยลองผิดลองถูกมาก็เยอะ นับๆ แล้ว ครึ่งล้านแล้วคับ ถามว่าจะขายเท่าไร 555+ ทุกวันนี้ขับแจ๊สผ่อนไปใช้ไป ไม่ต้องซ่อมได้ 1ปีแล้ว แต่ก็ยังมีฟ้าครามอยู่ อนาคตจะเดินไปทิศทางใดเราไม่ทราบได้แต่ทุกวันนี้ผมยังมีฟ้าครามและพี่ๆน้องๆใน88-89เป็นส่วนหนึ่งในชีวิตผมคับ

 

รักรถกันแบบไหน รักเพราะมันเป็นเครื่องมือทำมาหาเลี้ยงชีพต้องใ้ช้มันทุกวัน ถ้าแบบนี้ เมื่อถึงเวลาหนึ่ง เราอาจจะต้องเปลี่ยนหากมันไม่สามารถนำพาเรา เพื่อหาเลี้ยงชีพได้ หรือรักแบบ แต่งไว้ให้สวย ไม่ค่อยใช้ เอาไว้ออกงาน .ถ้าแบบนี้ เก็บไว้ได้นาน ..........

 

แฟนผมก็อยากให้ขายนะ..แต่ก็เสียดาย ลุยกันมาหลายเส้นทาง สำหรับผมมันมีค่าทางใจมีเรื่องราว ต่างๆนาๆ ทั้งบุกป่าฝ่าดง ยังจำได้ตอน ขึ้นอุทยานแห่งชาติ พุเตย จ.สุพรรณบุรี ทางหินมากก็ดันทุรังขึ้นไป มีรถกระบะขับสวนมา แล้วยกนิ้วให้ แหม่ ประทับใจเบยครับ จะทิ้งกันไปทำใจยากอยู่ ถึงจะจอดนิ่งๆ ผมก็จะไม่ทิ้งเขาไปครับ....Accord 88

 

จำ วันแรกที่เจอกันพาหมูดำกลับบ้านได้ไงไม่รู้ทั้งที่ตัวเองขับรถไม่เป็นปทุมมา สระบุรี แต่ต้องขอบคุณหมูดำที่ทำให้ขับรถเป็นเป็นรถคันแรก ขับชนกับกะบะก็ไปด้วยกัน ดื้อเสียกลางทางก็อยู่ด้วยกัน ไปสอบใบขับขี่ก็ไปด้วยกันทั้งที่ปั๊มพาเวอร์รั่วก็ผ่านมาได้ไงไม่รู้ 555555

 

"ไม่ขาย". คำเดียวเลยสั้นๆ. ค่าของมันผมเองเป็นคนกำหนด. ผมทำเองทุกอย่างใครไม่มาเหนื่อยทำและอยู่กับมันแบบ. ผมจะเข้าใจคำว่า. เพื่อนกันไหม. มันสอนเรา. เราเรียนรู้จากมัน. มีคำชมมากมากในสิ่งที่ผมได้ทำลงไป. มันเหมือนศิลปะ. ที่ถ่ายทอดผ่านยานยนต์. ผมทำอะไรไม่ลอกเลืยนแบบ. ใครเคารพความคิดผู้. คิดผู้ออกแบบ. ครับ. เคยมีลูกค้าถามว่า. เอา 94. มาแลกเอามั๊ย. ผมตอบว่าไม่. ให้หกแสนผมก็ไม่ขาย. ผมไม่เดือดร้อนผมหาเงินเองได้ครับ. ไม่คิดขายเพื่อนคันนี้แน่นอนครับ

 

เหตุผล แต่ละคน น่าสนใจ

 

ใจรักเเต่ต้องทำใจ ขายเพราะ ว่าเป็นรถป๋า เหตุผลไม่มีที่จอดรถ เกียร์พัง ผมเสียดายรถสุดๆ วิ่งไปเเค่สี่หมื่นกว่าโล ไว้โอกาศเหมาะๆ หวังว่าฮอนด้า 88 จะได้กลับมาใช้ใหม่เพราะ ผมชอบ มี ความทรงจำดีๆ อยู่ใน ตัวรถ ฮอนด้า 88

 

Mongkol Thongme มีความทรงจำดีๆ อยู่ในตัวรถ มันยังไงหว่า 555+

 

น้ำมันหมดกลางสะพาน กะเเฟนสองคน 555

 

จงใจหรือป่าว Mongkol Thongme

 

ผมว่าค่อยเติมข้างหน้า โดนด่าหูชา โบกรถมอไซร์ไปซื้อน้ำมัน อิอิ

 

ทำไปเยอะขายถูกเวอร์บอกตรงเสียดาย

 

บางคนขายเพราะจำเป็นหรือขายเพราะต้องใช้เงินซื้อรถใหม่ อันนี้พอเข้านะ แต่ที่บอกว่าขายเพราะไม่มีที่จอด...มันเจ็บจี๊ดดดดอ่ะ เพราะอะไร ฟ้าครามจอดในหลืบเสียค่าจอด 700/ด. แจ๊สจอดลานจอดติดถนนจ่ายค่าจอดเดือนล่ะ 1000 กำลังจะขอขึ้นค่าจอดอีก T_T แล้วปลายปีหน้าถ้ามาอีกคันก็คงต้องเช่าที่จอดรถเพิ่มอีกคัน ถามว่ารวยไหม... เงินเดือนผมแค่ 2หมื่นนิดๆ คับ แต่ผมสู้ ผมไม่ใช้เงินฟุ่มเฟือยไปกับอย่างอื่นเลย เพราะผมรักแค่เมียและรถคับ ผมจึงทุ่มเทให้กับ 2สิ่งนี้เท่านั้น^^

 

น้อยกว่าใช่ป่ะน้าตั๊ก

 

เหตุผลที่จะขายผมว่ามันก็คงมากจากปัจจัยสถานการณ์ต่างๆในอนาคต เช่นไม่มีที่จอด ดูแลไม่ไหว หรืออะไรก็แล้วแต่มันบอกได้ยากว่าจะอยู่กันอีกกี่ปี แต่เหตุผลที่ผมเลือกจะทำใหม่และขับต่ออยู่ในตอนนี้ ก็เพราะผมนั่งมาตั่งแต่เด็กๆผมชินกับรถคันนี้ ผมชอบในรูปลักษณ์ของรถคันนี้ ผมรู้ว่าถ้าทำมาดีๆมันสามารถจะวิ่งได้ดีกว่ารถใหม่ๆหลายคัน แต่เหตุผลที่มากกว่านั้นคือ ทุกๆครั้งที่พ่อผมพูดไปยิ้มไปถึงตอนที่ทำรถในอดีต ทุกๆครั้งที่อากงผมเดินมาดูที่รถอมยิ้มเล็กๆแล้วบอกว่า "มันยังสวยอยู่เลยนะ" มันทำให้ผมรู้ว่าคุณค่าของรถคันนี้มันมากกว่ามูลค่าที่จะขายได้นับไม่ถ้วน มันเป็นเหมือนตัวแทนไว้เล่าเรื่องราวในอดีตของคนในครอบครัวผม ผมจึงไม่ลังเลที่จะทำกลับมาและจะไม่ขายในเร็ววันนี้อย่างแน่นอน

 

ใครออกป้ายแดงมาคงผูกพันกันน่าดูนะ กว่า 25ปี แล้วสิ^^

 

เอาน่ะ ขายเพราะมีใหม่^^

 

ถูกกก ผมไม่ได้ใช้เงินเดือนสักบาท ทำรถหมด...แล้วเกาะเมียกิน 555+

 

แจ๊สเดิมๆ ไม่ซ่อมก็ผ่อนหนักนะคับ แต่ถ้าแต่งไปซ่อมใช้ไป มันไม่ได้หมดทุกเดือนนะคับ 555+