เข้าสู่ระบบหรือลงทะเบียน
ติดต่อลงโฆษณา
[email protected]
หรือโทร. 081-811-1138 หรืออ่านรายละเอียดเพิ่มเติม คลิกที่นี่
RacingWeb.NET | The Racing Cars Community on Web.
ฟอรั่ม
>
Community Car Clubs
>
Individual Car Clubs
>
Good Old Car
>
จำเราได้มั้ย.......ถ้าจำไม่ได้.......กรุณาข้ามไปกระทู้อื่นครับ
>
ตอบกลับหัวข้อ
ชื่อ:
การตรวจสอบ:
กรุณาเปิดใช้งานจาวาสคริปต์เพื่อดำเนินการต่อ
กำลังโหลด...
ข้อความ:
<p>[QUOTE="Ken_Master, post: 161295, member: 29849"]ขอข้ามการกล่าวทักทายที่เสียเวลา........มาเข้าเรื่องในช่วงเวลาที่หายไปของเราเลยดีกว่า<img src="styles/default/xenforo/clear.png" class="mceSmilieSprite mceSmilie6" alt=":cool:" unselectable="on" unselectable="on" /> </p><p><br /></p><p>เราไม่รู้เลยว่าเราจากที่นี่ไปนานแค่ใหน......รู้แค่ว่า......พอกลับมาก็ต้องสมัครสมาชิกใหม่กันเลย...เป็นอย่างแรก</p><p><br /></p><p>ช่วงที่หายไปสรุปได้ว่า"กรูไม่ควรคิดออกจากบ้านเลย"</p><p><br /></p><p>ตามฝันของตัวเองได้พักใหญ่.......กับร้านรถโมเดลเล็กๆ......ขายไปสักพักก็ขยายร้านเป็น2ล็อก.....กำลังรุ่ง</p><p>ก็เสือกร่วงฃะก่อน..............ก็ดันไปทำสีรถที่บ้านเพื่อนรุ่นน้อง.....รุ่นน้องเจ้ากรรมก็ดันมาฝากลูกให้เราดู</p><p>เผลอไปรับโทรศัพท์ได้ครู่เดียว.........หันไปอีกที.......ลูกเขาตกถังน้ำไปเมื่อใหร่ไม่รู้....ผายปอด...เป่าปาก....โบกรถ.....ส่งโรงบาล(รถเรารุ่นน้องยืมเอาไป...).......สรุป....เด็กตาย<img src="styles/default/xenforo/clear.png" class="mceSmilieSprite mceSmilie3" alt=":(" unselectable="on" unselectable="on" /> </p><p>เรื่องก็จบลงโดยเกือบติดคุก.........โชคดีที่รุ่นน้องไม่เอาเรื่อง.......แต่ก็มองหน้ากันไม่ติดอีกเลย</p><p>เราเสียใจกับเรื่องที่เกิดขึ้นมาก.......ไม่มีใจจะทำอะไรต่อ......ก็เลยเก็บของ....แล้วกลับเข้าบ้าน...เก็บตัวเงียบ</p><p>ไม่ออกจากบ้าน........ไม่พบปะใครๆ</p><p><br /></p><p>แต่แทนที่เรื่องร้ายจะหมด...........หลายเดือนต่อมา</p><p>ครานี้เรื่องเล็กกว่าครั้งแรก..........แต่ก็คางเหลือง.......โจรขึ้นบ้าน.......ของมีค่าหายเกือบเกลี้ยง.....โชคดีที่คนในบ้านไม่มีใครตื่นมาเจอ.......ก็เลยสูญเสียแต่ทรัพย์สินไปกว่า4แสน</p><p><br /></p><p>ก็นึกว่าคงจะหมดเคราะห์..........20 มกราคม 2549.......21:30น</p><p>มีโทรศัพท์เข้ามาบอกว่า..........พ่อเสียชีวิต...อยู่ที่โรงพยาบาล.............................................</p><p><br /></p><p>หลังจากเสร็จจากงานศพ..........ชีวิตเราก็เปลี่ยนทันที.........ทุกคนในบ้านยังคงเสียใจ......ทำให้เราร้องไม่ออกจนวันนีก็ตาม........เพราะ</p><p><br /></p><p>เราต้องทำทุกอย่างแทนพ่อ.....ซึ่งแรกๆก็ไม่ง่ายนัก.....การค้าต้องสะดุดเพราะคู่ค้าไม่ให้เครดิต.....เงินสดก็ไม่มีเพราะเงินในธนาคารก็เบิกมาไม่ได้....ต้องขอเป็นผู้จัดการมรดกจากศาลซะก่อน.........เหมือนเริ่มต้นทุกอย่าง.......แต่ก็ยังอุตส่ารอดมาจนวันนี้(ไม่รู้รอดมาได้ไง)......ตรงนี้ไม่บรรยายดีกว่า.....เอาเป็นว่าเป็นเพราะเราไม่อยากให้แม่เรา........พี่เรา........แฟนเราและลูกๆ........ตลอดจนคนงานอีกกว่า20ครอบครัวต้องเดือดร้อน........แต่คนงานบางส่วนก็ต้องออกไป(เพราะมันขอขึ้นค่าแรง)ส่วนคนงานที่เหลือ.....ให้กำลังใจดี</p><p><br /></p><p>ตอนนี้การงานก็เริ่มเข้าที่เข้าทางขึ้นเรื่อยๆ..........ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าจะไปได้ดีซักแค่ใหน</p><p><br /></p><p>แต่อะไรจะเกิดอีกน่ะ.........เราไม่คิดแล้ว..............เพราะเรื่องที่น่ากลัวที่สุดของชีวิตเรามันผ่านมาแล้ว</p><p><br /></p><p>คือคนเราไม่สามารถห้ามธรรมชาติ..........หรือสิ่งใดๆที่จะเกิดได้...........อย่ากลัวจะดีกว่า....</p><p><br /></p><p>............รอดูว่าอะไรจะเกิด......จะเรื่องดีหรือไม่ดีก็หนีไม่ได้....ก็รอให้มัเกิดซะก่อน...แล้วค่อยว่ากันทีหลัง..</p><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p><p>......จำสัญญาที่เราได้กล่าวไว้ก่อนที่เราจะจากที่นี่ไปได้มั้ยเรากลับมาเล่าให้พวกนายฟังแล้วนะ.........</p><p><br /></p><p>****จากนี้........คงจะมาที่นี่บ่อยๆ.......เหมือนครั้งกระนู้น......ถ้ายังคงมีพวกนายอยู่ที่นี่****[/QUOTE]</p><p><br /></p>
[QUOTE="Ken_Master, post: 161295, member: 29849"]ขอข้ามการกล่าวทักทายที่เสียเวลา........มาเข้าเรื่องในช่วงเวลาที่หายไปของเราเลยดีกว่า:cool: เราไม่รู้เลยว่าเราจากที่นี่ไปนานแค่ใหน......รู้แค่ว่า......พอกลับมาก็ต้องสมัครสมาชิกใหม่กันเลย...เป็นอย่างแรก ช่วงที่หายไปสรุปได้ว่า"กรูไม่ควรคิดออกจากบ้านเลย" ตามฝันของตัวเองได้พักใหญ่.......กับร้านรถโมเดลเล็กๆ......ขายไปสักพักก็ขยายร้านเป็น2ล็อก.....กำลังรุ่ง ก็เสือกร่วงฃะก่อน..............ก็ดันไปทำสีรถที่บ้านเพื่อนรุ่นน้อง.....รุ่นน้องเจ้ากรรมก็ดันมาฝากลูกให้เราดู เผลอไปรับโทรศัพท์ได้ครู่เดียว.........หันไปอีกที.......ลูกเขาตกถังน้ำไปเมื่อใหร่ไม่รู้....ผายปอด...เป่าปาก....โบกรถ.....ส่งโรงบาล(รถเรารุ่นน้องยืมเอาไป...).......สรุป....เด็กตาย:( เรื่องก็จบลงโดยเกือบติดคุก.........โชคดีที่รุ่นน้องไม่เอาเรื่อง.......แต่ก็มองหน้ากันไม่ติดอีกเลย เราเสียใจกับเรื่องที่เกิดขึ้นมาก.......ไม่มีใจจะทำอะไรต่อ......ก็เลยเก็บของ....แล้วกลับเข้าบ้าน...เก็บตัวเงียบ ไม่ออกจากบ้าน........ไม่พบปะใครๆ แต่แทนที่เรื่องร้ายจะหมด...........หลายเดือนต่อมา ครานี้เรื่องเล็กกว่าครั้งแรก..........แต่ก็คางเหลือง.......โจรขึ้นบ้าน.......ของมีค่าหายเกือบเกลี้ยง.....โชคดีที่คนในบ้านไม่มีใครตื่นมาเจอ.......ก็เลยสูญเสียแต่ทรัพย์สินไปกว่า4แสน ก็นึกว่าคงจะหมดเคราะห์..........20 มกราคม 2549.......21:30น มีโทรศัพท์เข้ามาบอกว่า..........พ่อเสียชีวิต...อยู่ที่โรงพยาบาล............................................. หลังจากเสร็จจากงานศพ..........ชีวิตเราก็เปลี่ยนทันที.........ทุกคนในบ้านยังคงเสียใจ......ทำให้เราร้องไม่ออกจนวันนีก็ตาม........เพราะ เราต้องทำทุกอย่างแทนพ่อ.....ซึ่งแรกๆก็ไม่ง่ายนัก.....การค้าต้องสะดุดเพราะคู่ค้าไม่ให้เครดิต.....เงินสดก็ไม่มีเพราะเงินในธนาคารก็เบิกมาไม่ได้....ต้องขอเป็นผู้จัดการมรดกจากศาลซะก่อน.........เหมือนเริ่มต้นทุกอย่าง.......แต่ก็ยังอุตส่ารอดมาจนวันนี้(ไม่รู้รอดมาได้ไง)......ตรงนี้ไม่บรรยายดีกว่า.....เอาเป็นว่าเป็นเพราะเราไม่อยากให้แม่เรา........พี่เรา........แฟนเราและลูกๆ........ตลอดจนคนงานอีกกว่า20ครอบครัวต้องเดือดร้อน........แต่คนงานบางส่วนก็ต้องออกไป(เพราะมันขอขึ้นค่าแรง)ส่วนคนงานที่เหลือ.....ให้กำลังใจดี ตอนนี้การงานก็เริ่มเข้าที่เข้าทางขึ้นเรื่อยๆ..........ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าจะไปได้ดีซักแค่ใหน แต่อะไรจะเกิดอีกน่ะ.........เราไม่คิดแล้ว..............เพราะเรื่องที่น่ากลัวที่สุดของชีวิตเรามันผ่านมาแล้ว คือคนเราไม่สามารถห้ามธรรมชาติ..........หรือสิ่งใดๆที่จะเกิดได้...........อย่ากลัวจะดีกว่า.... ............รอดูว่าอะไรจะเกิด......จะเรื่องดีหรือไม่ดีก็หนีไม่ได้....ก็รอให้มัเกิดซะก่อน...แล้วค่อยว่ากันทีหลัง.. ......จำสัญญาที่เราได้กล่าวไว้ก่อนที่เราจะจากที่นี่ไปได้มั้ยเรากลับมาเล่าให้พวกนายฟังแล้วนะ......... ****จากนี้........คงจะมาที่นี่บ่อยๆ.......เหมือนครั้งกระนู้น......ถ้ายังคงมีพวกนายอยู่ที่นี่****[/QUOTE]
เข้าสู่ระบบด้วย Facebook
เข้าสู่ระบบด้วย Twitter
เข้าสู่ระบบด้วย Google
ชื่อผู้ใช้งานหรือที่อยู่อีเมล์ของคุณ:
คุณมีบัญชีผู้ใช้หรือไม่?
ไม่มี, สร้างบัญชีผู้ใช้ตอนนี้
มี, รหัสผ่านของฉันคือ:
ลืมรหัสผ่านของคุณ?
อยู่ในระบบตลอดเวลา
RacingWeb.NET | The Racing Cars Community on Web.
ฟอรั่ม
>
Community Car Clubs
>
Individual Car Clubs
>
Good Old Car
>
จำเราได้มั้ย.......ถ้าจำไม่ได้.......กรุณาข้ามไปกระทู้อื่นครับ
>
X
หน้าแรก
หน้าแรก
Quick Links
โพสต์ล่าสุด
กิจกรรมล่าสุด
ผู้เขียน
ฟอรั่ม
ฟอรั่ม
Quick Links
ค้นหาฟอรั่ม
โพสต์ล่าสุด
ประกาศซื้อขาย
ประกาศซื้อขาย
Quick Links
ค้นหาประกาศซื้อขาย
กิจกรรมล่าสุด
ผู้ค้าขายคะแนนสูงสุด
สื่อ/วิดีโอ
สื่อ/วิดีโอ
Quick Links
Search Media
New Media
สมาชิก
สมาชิก
Quick Links
สมาชิกที่โดดเด่น
สมาชิกที่ลงทะเบียน
ผู้ใช้งานในขณะนี้
กิจกรรมล่าสุด
โพสต์ข้อมูลส่วนตัวใหม่
เมนู
ค้นหาเฉพาะชื่อ
โพสต์โดยสมาชิก:
แยกชื่อด้วยเครื่องหมายจุลภาค
ใหม่กว่า:
ค้นหาเฉพาะหัวข้อนี้
ค้นหาเฉพาะฟอรั่มนี้
แสดงผลเป็นหัวข้อ
การค้นหาที่มีประโยชน์
โพสต์ล่าสุด
เพิ่มเติม...