• 
  
  ติดต่อลงโฆษณา [email protected] หรือโทร. 081-811-1138 หรืออ่านรายละเอียดเพิ่มเติม คลิกที่นี่

ชื่อ:

การตรวจสอบ:

กำลังโหลด...

ข้อความ:

<p>[QUOTE=&quot;YOYO BB U12, post: 1387792, member: 43910&quot;]<b><span style="color: Yellow">อันนี้เรื่องจริง นู๋เบญอยู่ในเหตุการณ์ กลางวันเวลางานวันนึง ที่ออฟฟิตผมเอง มีโซฟารับแขก วันนั้นง่วงนิดหน่อย ก็เลยไปนอนที่โซฟา โดยหันหัวไปทางทิศเหนือ ปลายเท้าลงทิศใต้ แต่ปลายเท้ามีตู้เอกสารอยู่ ซึ่งบนตู้นั้นมี องค์พ่อจตุคามรามเทพตั้งบูชาอยู่ พอล้มตัวลงนอนได้สักพักกำลังเคลิ้มๆ ก็รู้สึกว่าตัวขยับไม่ได้ เอะ เราเป็นไรไป พยายามลืมตาก็ลืมตาไม่ขึ้น ชักจะอาการไม่ดีแล้วเรา ร้องตะโกนเรียกนู๋เบญที่นั่งทำงานอยู่ ตอนนั้นร้องอย่างสุดเสียง ช่วยด้วยๆ ขยับไม่ได้ แต่ตาที่มองได้อย่างปรือๆ ก็ยังมองไม่เห็นใครลุกมาดูเราแฮะ ดิ้นสักพักจนเหนื่อย ก็เห็นลางๆ ว่าแม่บ้านกับนู๋เบญมาแอบยืนมองเหมือนดูเราเป็นอะไร เราก็ดิ้นๆ แต่ตัวไม่ยอมขยับเลย</span></b></p><p><b><span style="color: Yellow">&nbsp;จนสักพักนุ๋เบญตะโกนถามว่าเป็นอะไร ตัวถึงขยับได้ ลุกจากโซฟาตรงนั้นมายืนเหนื่อยหอบเหงื่อแตกผลั่ก แล้วก็ถามแม่บ้านกะนู๋เบญ ว่าทำไม่มาช่วย เค้าตอบว่า ได้ยินเสียงผม เหมือนนอนละเมอ แล้วก็ดิ้นๆตัวเกร็ง นึกว่าผมแกล้งเล่น อะไรทำนองเนี๋ยะ ก็เลยยืนดู อาการสักพัก พอเห็นว่าคงไม่ได้แกล้งก็เลยตะโกนถาม ผมก็เลยถึงขยับตัวลุกมาจากที่โซฟาได้ ซึ่งตอนนั้น ผมมีสติ มองเห็นสองคนกำลังยืนดูอยู่ ร้องสุดเสียงแต่ทำไมเค้าถึงได้ยินแค่เสียง อือๆๆๆ นับจากวันนั้นก็ไม่กล้านอนในเวลางานอีกเลย เพราะกลัวโดนองค์พ่อเล่นงานอีก เนื่องจากเอาเวลางานมานอน อิอิอิ</span></b>[/QUOTE]</p><p><br /></p>

• เข้าสู่ระบบด้วย Facebook
• เข้าสู่ระบบด้วย Twitter
• เข้าสู่ระบบด้วย Google

ชื่อผู้ใช้งานหรือที่อยู่อีเมล์ของคุณ:

คุณมีบัญชีผู้ใช้หรือไม่?

• ไม่มี, สร้างบัญชีผู้ใช้ตอนนี้
• มี, รหัสผ่านของฉันคือ:
• ลืมรหัสผ่านของคุณ?

อยู่ในระบบตลอดเวลา

• X