+ + มาทำความรู้จักกับ " มูลนิธิร่วมกตัญญู "

เซเว่นอีเลฟเฟ่นอ่าดิ...555+

 

ผมอยากเข้าทำอาสาสมัครของร่วมฯมากเลยครับ ต้องทำอย่างไรครับ
และผมสอบวิทยุสมัครเล่นได้แล้วครับ แถวศาลายามีมั้ยครับ
ผมซื้อบ้านไว้แถวๆนั้น

 

เว้บแนะนำมูลนิธิหรือเว็บบอรดสมัครอาสา หว่า หุหุ

 

ไม่รู้

หนูอยากทามอะแต่อายุยังไม่ถึง

พ่อบอกว่ารอให้อายุ15ก่อนพ่อจาให้ทาม

อยากให้ถึงไวไวจังเยยอะ

อยากทามมากเลย

 

คนเหมือนกัน แต่ไม่เหมือนกัน จริงมั้ยคะ

หวัดดีนะเจ้าคะ......พี่ๆ เพ่ๆคะถามไรหน่อยดิ อยากร่วมงานด้วยจังทำไงงัยดีไม่ต้องห่วงนะคะที่เห็นเราเป็นหญิงเรื่องเรียนกะ จบละ จบ ปวส.ช่างยนต์ เด็กเทคนิคก็งี่ละคะพูดอะไรไม่คอยเพราะเท่าไหร่แต่กะจริงใจนะ...จริงๆนะ....อิอิอิ.. ทำงานเก็บตังค์ได้ 2 ปีแล้วคะตอนนี้น้องกำลังจะต่อ ป. ตรี น้องเคยผ่านงานแบบนี่มาแล้วคะตอนเรียน ม.ปลาย เลิกเรียนกะไปทำกับเพื่อนพอดีมีแต่เพือ่นผู้ชายเพราะจบชายล้วนมา อิอิอิ ที่ไปเรียนเพราะผู้ชายเยอะ ล้อเล่นคะ เขาเปิดรับผู้หญิงเข้าเรียนด้วยเลยเข้าไปเรียนเพราะปรกติก็โตมากับผู้ชายอยู่แล้วเลยคุยกับผู้ชายรู้เรื่องกว่าคะ.........อย่าหาว่าน้องพูดมากนะคะ.........พอดีน้องว่างงานคะไม่มีงานให้เขียนละ งานเขียนแบบหนะคะ แบบงานกลึงงานขึ้นรูปโลหะ ส่วนใหญ่เป็นประเภท แสตนเลส คะ งานเครื่องไฟฟ้า(เป็นงานดีไซน์)หนะคะ สนใจไหม่คะให้ออกแบบอะไรให้กะบอกนะคะค่าออกแบบฟรี แต่ ค่าทำต้องจ่ายตังค์นะคะ ออออออ นึกออกละเดี๋ยวคิดว่า จะออกแบบผู้ชาย ดีๆ สักคนยังออกแบบไม่ได้เลย หาต้นแบบไม่ได้ 555555555+สงสัยชาตินี้กะออกแบบไม่เสร็จ ยังไม่จบ ไม่เล่นละเดวโกรธเราละยุ่ง......ความจริงงานแบบนี้ก็นับว่าเป็นงานดีมีเกียตินะ ถ้าทำด้วยความจริงใจไม่หหวังผลประโยชน์ในทางที่ผิดๆเป็นค่าตอบแทน ปิ่นชอบเห็นทุกคนทำงานด้วยใจเวลาที่เราเห็นเรารู้สึกดีที่ได้ร่วมงานด้วยแต่ทุกครั้งที่เห็นเพื่อนกู้ภัยทำอะไรที่ไร้จรรยาบรรเรารู้สึกว่าเราผิด ผิดที่ไม่กล้าต่อว่าเขา ทั้งที่เรารู้อยู่เต็มอก...........แปลกนะคะคนพวกนี้ก็ยังมีอยู่ทุกที่ ทั้งที่เป็นส่วนน้อยเลยกลายเป็นตัวเหม็นโฉ่ที่ทำให้พวกเพื่อนร่วมงานถูกดูหมิ่นดูแคลนทั้งที่คนที่ทำงานด้วยความจริงหลายๆคนอยู่ได้เพราะคำชื่นชมต้องการเป็นคนดี รักงานที่ทำด้วยใจช่วยเหลือคนอื่นด้วยใจต้องกลายเป็นที่ถูกพ่วงว่าเลวไปด้วย....แต่คนเหล่านี้ไม่เคยหยุดพักแม้จะท้อและเอือมระอา จากการกระทำของเพื่อนร่วมงานที่แสนเลว* ยังงัยน้องก็ขอให้พวกพี่ทุกคนทำงานกันอย่างมีความสุข ปลอดภัย อยู่ช่วยประชาชนไปนานๆ นะคะ แววตาที่เจ็บปวดของเพื่อนร่วมโลกคือกำลังใจในการทำงาน นะคะพี่.............ตอนนี้น้องขอสร้างชีวิตน้องก่อน.....ไม่แน่นะ ปี 2 ปีข้างหน้า เราอาจได้ร่วมงานกัน แต่ถ้าพี่ต้องการให้น้องช่วยอะไรเรื่องงานมูลนิธิ เช่น การรับบริจาค เล็กๆน้อย ติดต่อมานะคะยินดีคะ ปีนี้มีไปทอดผ้าป่าที่ นครพนม วัดชนบทหนะคะ อยากไปมั้ยคะ....................ไปนะเดี่ยวไฟดับซะก่อน ..........บ่าย..บาย....คะ พี่ทุกคน
ปิ่น 0856781084 คะ
.............................................เมื่อเคณเจ็บเจียนตาย ใครที่มาถึงก่อน
...................... เมื่อคุณสิ้นลมหายใจ ใครนำร่างกายคุณมาดูแล
......................เมื่อคุณเหลือเพียงร่างกาย ใครนำคุณส่งกลับบ้าน
.....................เขาทีคุณว่าไม่สำคัญ........เขาจะทำเพื่ออะไร........ถ้าเขาไม่ใช่คนดี.........

 

สวัสดีครับน้องปิ่น พี่อ่านกระทู้น้องมาทั้งหมดพี่ยังไม่แน่ใจความต้องการของน้องเลย เหอๆ เอาแบบนี้ มีตติ้งครั้งที่จะถึงนี้ถ้าน้องสะดวก น้องมามีตติ้งกับพวกพี่ มาพูดคุยกัน งานบริจาคทำบุญทาง RCT มีโครงการอยู่แล้วครับ ยังงัยมีตติ้งมาคุยสะดวกกว่า ขอบคุณมากที่เข้าใจพวกพี่ ...

 

พี่ว่า 18 ไปเลยดีกว่า มีวุฒิภาวะพอจะตัดสินอะไรๆได้บ้างแล้ว 15 พี่มองยังงัยก็ยังเด็กไป ...

ผู้ใหญ่บ้างคนโตพอเป็นลุงคนแล้วยังไม่สามารถระงับโทสะตัวเองได้เลย วงการมัวมองเพราะผู้ใหญ่ที่ทำตัวงี้เง่า

 

พูกอีกก้อถูกอีก...

 

เมื่อโอกาศยังมาไม่ถึงแล้วก็อย่าเพิ่งคาดหวังกับความต้องการ

ดีคะพี่.......ว่าแต่พี่ชื่อไรคะ
ขอถามก่อนเลยละกะน ช่วยอธิบายรายละเอียดคร่าวๆได้มั้ยคะ ว่า RCT คืออะไร หัวข้อหลักของการช่วยเหลือคืออะไรคะ
แล้ว meeting คราวหน้า วันไหน ที่ไหน แล้วคนนอกอย่างน้องอยู่ดีดีจะเดินเข้าไปร่วมสนทนาด้วยจะดีหรือคะอยากให้พี่ติดต่อกลับจังคะ
เห็นบอกว่าพี่ยั งงงงง กับความต้องการของน้องใช่มั้ยคะ ......1.น้องต้องการทำเป็นงานอดิเรกคะ 2.ที่เลือกที่จะทำงานนี้เพราะชอบงัยคะ 3.เหตุผลที่ชอบเพราะคิดว่าแทนที่จะใช้เวลาว่างไปเล่นกีฬา เที่ยว พักผ่อนกาย มันก็แค่ให้ตัวเองสบายแต่ถ้าเอาสองมือเราไปทำเพื่อคนอื่นได้บ้างมันก็น่าจะดีกว่าไม่ใช่เหรอคะ ......... ที่สำคัญน้องชอบงานช่วยเหลือคะ งานประจำคือต้องรับผิดชอบชีวิตตัวเอง ...แต่ เมื่อมีโดอกาศที่จะช่วยคนอื่นได้ก็ไม่รอช้าที่จะทำเพราะถ้าทำแล้วมันไม่เดือดร้อนตัวเอง น้องเคยคิดเล่นๆนะคะ ถ้ามูลนิธิร่วม ฯ ไม่ได้แค่ทำงานเรื่องศพอย่างเดียวแต่ถ้าเป็นหน่วยงานที่สามารถช่วยเหลือเหรือประสานงานด้านอื่นๆเช่น โครงการเด็กเร่ร่อน คนไร้บ้าน เด็กขอทานที่ถูกรักพาตัว แล้วรองเสนอตัวเป็นหน่วยงานของรัฐจริงๆจังๆดู นี่น้องคิดการไกลไปรึเปล่านะ 555555+++ลืมคิดไปว่าเรามันก็แค่คนทำงานไม่หวังสิ่งตอบแทนต้องทำงานส่วนตัวหาเลี้ยงตัวเองกันทั้งนั้นคงไม่มีแรงเงินพอที่จะทำได้.....แล้วก็ต้องเหนื่อยมาขึ้นอีกหลายเท่าทีเดียว ใช่มั้ยคะ แต่ถ้าทำได้ก็ดีนะคะคงช่วยได้เพิ่มขึ้นอีกเยอะ เพราะน้องเคยถามเด็กขอทานคนนึงว่าทำไมมาขอทานใครพามาอยากกลับบ้านมั้ย น้องเขาก็พยักหน้ารับ แต่คุยได้แค่ ไม่กี่คำน้องเขาก็วิ่งหนี ซะงั้น งงงงง เลยเรา คนที่เดินไปมามองน้องใหญ่เลยคงหาว่าเราไปทำไปรังแกน้องเขาป่าวนะ อิอิอิอิ .........ถามจริงเบื่อที่จะอ่านป่าวคะ คนแก่ก็ งี่ตาลายง่ายจัง ถ้าเบื่อขอให้พี่แก่ลงอีก น้องต้องออกไปพบลูกค้าแล้วคะ ส่วนเรื่อง meeting น้องดีใจนะคะที่พี่เปิดโอกาศให้ได้ร่วมงานด้วย รบกวนติดต่อกลับนะคะ
.................................แววตาที่เจ็บปวดของเพื่อนร่วมโลก คือกำลังใจในการทำงาน...................มันเป็นได้จริงๆนะคะ

 

เมื่อโอกาศยังมาไม่ถึงแล้วก็อย่าเพิ่งคาดหวังกับความต้องการ

ดีคะพี่.......ว่าแต่พี่ชื่อไรคะ
ขอถามก่อนเลยละกานคะ ช่วยอธิบายรายละเอียดคร่าวๆได้มั้ยคะ ว่า RCT คืออะไร หัวข้อหลักของการช่วยเหลือคืออะไรคะ
แล้ว meeting คราวหน้า วันไหน ที่ไหน แล้วคนนอกอย่างน้องอยู่ดีดีจะเดินเข้าไปร่วมสนทนาด้วยจะดีหรือคะอยากให้พี่ติดต่อกลับจังคะ
เห็นบอกว่าพี่ยั งงงงง กับความต้องการของน้องใช่มั้ยคะ ......1.น้องต้องการทำเป็นงานอดิเรกคะ 2.ที่เลือกที่จะทำงานนี้เพราะชอบงัยคะ 3.เหตุผลที่ชอบเพราะคิดว่าแทนที่จะใช้เวลาว่างไปเล่นกีฬา เที่ยว พักผ่อนกาย มันก็แค่ให้ตัวเองสบายแต่ถ้าเอาสองมือเราไปทำเพื่อคนอื่นได้บ้างมันก็น่าจะดีกว่าไม่ใช่เหรอคะ ......... ที่สำคัญน้องชอบงานช่วยเหลือคะ งานประจำคือต้องรับผิดชอบชีวิตตัวเอง ...แต่ เมื่อมีโดอกาศที่จะช่วยคนอื่นได้ก็ไม่รอช้าที่จะทำเพราะถ้าทำแล้วมันไม่เดือดร้อนตัวเอง น้องเคยคิดเล่นๆนะคะ ถ้ามูลนิธิร่วม ฯ ไม่ได้แค่ทำงานเรื่องศพอย่างเดียวแต่ถ้าเป็นหน่วยงานที่สามารถช่วยเหลือเหรือประสานงานด้านอื่นๆเช่น โครงการเด็กเร่ร่อน คนไร้บ้าน เด็กขอทานที่ถูกรักพาตัว แล้วรองเสนอตัวเป็นหน่วยงานของรัฐจริงๆจังๆดู นี่น้องคิดการไกลไปรึเปล่านะ 555555+++ลืมคิดไปว่าเรามันก็แค่คนทำงานไม่หวังสิ่งตอบแทนต้องทำงานส่วนตัวหาเลี้ยงตัวเองกันทั้งนั้นคงไม่มีแรงเงินพอที่จะทำได้.....แล้วก็ต้องเหนื่อยมาขึ้นอีกหลายเท่าทีเดียว ใช่มั้ยคะ แต่ถ้าทำได้ก็ดีนะคะคงช่วยได้เพิ่มขึ้นอีกเยอะ เพราะน้องเคยถามเด็กขอทานคนนึงว่าทำไมมาขอทานใครพามาอยากกลับบ้านมั้ย น้องเขาก็พยักหน้ารับ แต่คุยได้แค่ ไม่กี่คำน้องเขาก็วิ่งหนี ซะงั้น งงงงง เลยเรา คนที่เดินไปมามองน้องใหญ่เลยคงหาว่าเราไปทำไปรังแกน้องเขาป่าวนะ อิอิอิอิ .........ถามจริงเบื่อที่จะอ่านป่าวคะ คนแก่ก็ งี่ตาลายง่ายจัง ถ้าเบื่อขอให้พี่แก่ลงอีก น้องต้องออกไปพบลูกค้าแล้วคะ ส่วนเรื่อง meeting น้องดีใจนะคะที่พี่เปิดโอกาศให้ได้ร่วมงานด้วย รบกวนติดต่อกลับนะคะ
.................................แววตาที่เจ็บปวดของเพื่อนร่วมโลก คือกำลังใจในการทำงาน...................มันเป็นได้จริงๆนะคะ

 

RCT หรือ Rescue Club Thailand คือ ชมรม คนกู้ภัย ที่นัดพบของชาว กู้ชีพ
กู้ภัย และบุคคลทั่วไปที่สนใจ โดยไม่มีการนำ สังกัด หน่วยงาน สีเสื้อ มาเกี่ยว
เป็นการ พบปะ พูดคุย แลกเปลี่ยนความคิดเห็น โดยทาง RCT จะมีกิจกรรม
ต่างๆเช่น บริจาคของ เลี้ยงอาหารเด็ก ตามแต่สมาชิกจะเสนอกันมา

ส่วนเรื่อง MeetinG น้องเข้ามาพูดคุยได้เลย สมาชิกทุกท่านเป็นกันเอง อยุ่กัน
แบบพี่ น้อง สนใจเชิญด้เลย ส่วนวันไหนนั้นก็ตามดูที่บอร์ดนี้ จะมีน้องๆเป็นคน
นัด วัน เวลา สถานที่

 

ยินดีนะครับ


มาพูดคุยกัน

 

ถึง คุณ อา555555+++++++

คะ...........เข้าใจละคะ
จะติดตามข่าวนะคะ ตกลงไม่บอกชื่อเราซะงั้น เหอๆๆๆๆ เล่นตัวชมัด งั้นปิ่นเรียกพี่ว่า พี่ชายละกานดูท่าจะแก่..หรือว่าจะ เรียก คุณ อา ดี.ล้อเล่นหนะคะ

 

คนแรกที่ตอบ น้อง ชื่อพี่ปุ๊

คนที่สองที่อธิบายRCT คืออะไร ชื่อ พี่ตี่

 

ไม่ได้กวนประสาทนะ แต่ว่าง อะคะ

อาปุ๊ กะ อาตี่ ชื่อ.............ดี เหอๆๆๆๆๆๆๆ เดวไปดูหน้าดีกว่า

 

คลับยินดีต้อนรับทุกคนครับ ถึงไม่อยากเป็นสมาชิก แต่แค่อยากรู้ว่าพวกเราอยู่กันยังงัยก็ดีใจแล้วครับ ที่ผ่านมามีน้องๆผู้หญิงหลายๆคนเดินเข้ามาในคลับเราลำพังครับ จากต่างจังหวัดก็มี (ใครรู้ตัวยกมือขึ้นรายงานตัว ) ขออย่าให้เขินอายหรือกลัวแต่อย่างใด เด๋วน้องก็จะได้รู้จักและฟังประสบการณ์จากสมาชิกเหล่านั้น ว่าพวกพี่ให้การต้อนรับดีเพียงใด ความต้องการของน้องพี่เข้าใจแล้วจากการที่น้องระบบความในใจ หุหุ น้องมีอุดมการณ์ที่ดีครับ แต่มีอยู่คนเดียวนั้นไม่สามารถเปลี่ยนแปลงอะไรได้ เข้ามาร่วมกับพวกเราแล้วช่วยกันผลักดันครับ

วันเวลามีตติ้งทางฝ่ายกิจกรรมแจ้งออกมาแล้วน้องไปดูกระทู้ปักมุด การเดินทางไม่รู้น้องพักอาศัยอยู่แถวไหน ยังงัยก็ติดรถเหล่าสมาชิกมาได้ สมาชิกค่อนข้างอาศัยกระจายอยู่รอบๆเหมือนกัน ลองไปแจ้งความจำนงในกระทู้นัดมัตติ้ง หวังว่าพี่ๆจะได้เจอน้องในโอกาศต่อๆไปนะครับ

ปล. เรียกกันว่าพี่ๆพอ อาๆ นี่ไม่ไหวมันห่างกันเกินไปครับ ไม่งั้น อาจจะต้องเรียกสมาชิกบางท่าน(ก็รู้ๆกัน)ในคลับว่าลุงอีกเป็นแน่แท้ ฮี่ๆ

 

อยากให้ดูภาพบรรยากาศมีตติ้งครั้งที่ผ่านๆมา แต่แทบไม่เหลืออยู่ในบอร์ดนี้ เพราะโดนมือที่มองไม่เห็นตอนกระทู้ไปหลายหน้า ...

ส่วน เวปบอร์ดบ้าน RCT ก็เหลืออยู่ไม่กี่ครั้ง

และถ้าสงสัยหรือสนใจอย่างอื่น อยากให้น้องไปตั้งกระทู้ขึ้นใหม่อีกกระทู้ กระทู้นี้มันนอกเรื่องจากหัวข้อมามากแล้วเหมือนกัน ...

 

เรียก พี่ดีแล้ว พี่ๆๆเค้าจะได้มีแรงในการทำงาน อิอิอิ

 

คิดถึง

คิดถึงอาสาสมัครมูลนิธิร่วมกตัญญูทุกคนเลยจาทามงัยดีมาอยู่ซะไกล๊ไกลที่ชลบุรีไม่เห็นมีร่วมฯกะเค้ามั้งเลย SAD มาก

 

ร่วมฯ ชลไม่มีนานแล้ว

 

แต่ร่วระยองยังมีอยู่นะ เฮ้อ​

 

UP....

 

อยู่เขต อ.วังจันทร์ ใช่ป่ะ

 

งืมมมมตามนั้น...หุหุหุ